Emigrantka

Wczoraj, ktoś bardzo mądry powiedział mi, że sensem Świąt Bożego Narodzenia są   POKÓJ i SZCZĘŚCIE ! Wszystkim osobom, które odwiedzają mój blog, z głębi serca chciałabym właśnie tego życzyć.  To kolejne dwa słowa do moich "Słów do użytku wewnętrznego". Pokój , to ta chwila, która pozwala zasnąć, bez poczucia, że ktoś przez nas płacze. To moment zadumy nad tym, co nas nie dotyczy. To mały krok, który może w tej chwili jeszcze niewiele znaczyć, ale jutro, pojutrze, za rok zmieni czyjś świat. Pokój to spokój, to cisza, ale i ciepłe słowa najbliższych. To tysiące najzwyklejszych czynności wykonywanych bez strachu. Szczęście , to spełnienie marzeń, ale i ich niespełnienie, bo wtedy może wydarzy się coś jeszcze piękniejszego. To uśmiech dziecka. To kubek gorącej kawy. To światełka na choince i świergot ptaków. Szczęście to dłoń zaciśnięta na ramieniu, gdy po policzkach płyną łzy. Świadomość, że nie ma prawdziwego szczęścia, jeśli nie uszczęśliwia się innych. S

Słowa niczym podróżni niosą ze sobą walizki znaczeń. Podobne tułaczom wyruszają w drogę, bardziej lub skromniej obładowane. Każde ma swój bagaż, bez względu na wagę czy długość Czasem jest to wielka torba, z przegródkami na każdą okazję, z ukrytymi znaczeniami, z niuansami nie do końca jasnymi. Czasami jest to po prostu papierowa torebka, w której prawie nic nie można schować. Słowo jak eteryczna mgła zawisa między nami i mogłabym przysiąc, że ma smak, ma kolor, dźwięk, który, mimo, że ucichł ,nadal dźwięczy. Niekiedy można je poczuć, niczym pieszczotę dłoni, ciepły pocałunek lub uderzenie pięści. Słowa gdzieś  się czają , gotowe by wypłynąć. Niekiedy wymykają się za szybko, a  czasami wymknie się tylko  co drugie. Mogą uratować życie, ale też je odebrać. Brzmią tak nad podziw cudownie w ojczystym języku. Gdy są tłumaczone,  stają się trochę niewymowne, już coś przed nami ukrywają. Słowa mogą być biedne, bo tak bardzo odarte z tego, co mogłyby przynieść. Każde ma zna

Agnieszka Steur Wojna w Jangblzji. W Tamtym Świecie www.wojnawjangblizji.com

Reżyserem filmu jest Agata van Ekere n. O oprawę muzyczą zadbał Michał van Ekeren a ilustracje stworzyła Ewa Kieńko Gawlik . Ogromne podziękowania.